من و وحرفهایم
اینجا مکان باز شدن بغض های چند ساله ی من است شما میتوانید با من هم صدا شوید؟من و وحرفهایم
اینجا مکان باز شدن بغض های چند ساله ی من است شما میتوانید با من هم صدا شوید؟با تو ...
زمانیکه روز های تیره ی پاییز باغ تنگ دلم را رنگ زده بود ولی با تو رنگ باخت زمانیکه در حسرت
بهار مرده ی آرزو هایم می گریستم ولی تو چون خورشید روزنه ی نور را به قلبم گشودی .
زمانیکه هیچی نمانده بود فنا شوم ولی دستان لبخندت قلعه چه ی حیاتم را از سقوط یاس محفوظ داشت .
با تو همه تیره گیها مرد با تو همه یاس های کهنه ام جان سپرد
نمیدانم ؟ترا چه بدانم اهریمن روز های تیره ام ویا دست نوازش لحظات سرد زنده گی ؟
که با تو شوق زیستن در من جوانه زد وفریاد تک سوار قلبم با صدای آرزو در هم آمیخت وبر پشتوانه ی کتاب زنده گیم درشت نوشت :
زنده وجاوید باد امید !
هستی من
مزن اینگونه چشمانت برهم
که با اشکت دل من میریزد
مکش اینگونه اه کز شعله ان
مرا اتش به جان وتن میریزد
به این منظور ورق میزنم
ورق میزنم دفتر ذهنم را
همه جا نام توست ونام تو
که رخشانده ای اختر ذهنم را
چه باید کرد باز طبق معمول
غم تو به سراغم امده است
فقط بخاطر تو مینویسم
فقط بخاطرت گیرم قلم بدست
تصمیم
من از حلقوم وتنهایی ویاس
کتابی مینویسم با حجم اندوه
که هر حرف ازان فریاد برکشد
چو اوج وپایداری قله ی کوه
به مناسبت روز دوستی تقدیم به همه دوستان
راز دوستی در توقع نداشتن از دیگری است. نسبت به دیگران آزاده رفتار کن .
راز دوستی، در قسمت کردن شادی ها با دیگران است .
راز دوستی در این است که بیشتر گوش کنی، تا دیگران را وادار به شنیدن کنی .
راز دوستی در این است که در خوشبختی دیگران نه فقط با حرف، بلکه با عمل سهیم باشی .
راز دوستی در دوست داشتن ب یقید و شرط دیگران است .
راز دوستی در این است که دوستانت را همان طور که هستند بپذیری و سعی نکنی آن ها را به دلخواه خودت
بازآفرینی کنی .
راز دوستی در این است که حالات خوب و بد خود را به دیگران تحمیل نکنی، اما به آنها فرصت دهی که احساس
خود را بیان کنند .
راز دوستی در این است که نیازهای دیگران را مقدم بر نیازهای خودت بدانی .
راز دوستی در این است که هرگز اشتیاق دوستانت را نسبت به مسائل مختلف تغییر ندهی .
راز دوستی در محترم شمردن است. به حقوق و دیدگاه های دوستت احترام بگذار .
راز دوستی در این است که تغییر حالات خود را با خوشرویی و حسن نیت بپذیری .
تو بامنی
تو با منی
مهربانم از باغ دلم
بوته های یاس را بـــرکن
درنهانخانۀ خلوت جانــــــــــــم
دست بر عنکــــــــــــــــــــبوت غم زن
من از لای پنجه های یـــــــــــــــــــــأس
قلبم را با خورشید پیــــــــــــــــــــــــوند زدم
ومردمک سیــــــــــــــــــــــــــــــــــــاۀ دیده گانـم را
در شب چشمان تو در بنـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــد زدم
وقلبم در تــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــۀ افتاب
زرنج زمان رنگ بــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــاخت
ولی عشق ونیــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــرویش را
باتار آرزو در خـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــون بافت
زود زود به سوـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــیم بیا
کآفتاب زقافلۀ روز ها گذر مــــــــــــــــــــــــیکند
باگذر روز های پر ســـــــــــــــــــــــــــــکوت
کبوتر فرصت به لانۀ فنا سفر میکند
تر کجا جویــــــــم ؟در آسمان ها
ویا در تنم که پابرجابوده ــــــــــــــــــیی
ویا در کنج لبـــــــــــــــــــــــــــــــــــــهای سردم
که چون لبخند امیـــــــــــــــــــــــــــــــــــد همه جا بوده یی
تو با منی چون جباب هوا در نفـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــس
حیاتم زتوست نشانـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــه
قاب روحم تصویر توســــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــت
در اعماقش تویــــــــــــــــــــــــــــــــــــــی جاودانه
بنازم دستان نیرومند تــــــــــــــــــــــــــرا
که عشق در قلبم بنیاد کـــــــــــــــرد
رگ –رگ شوق را گــــــره زد
شور وفا در من ایجاد کرد
کوچه استقامت
تو از کدامین دیار استقامتی
که چنین پاک وبی باک وبا شهامتی
مرا هم از کوچه ی خودت عبور ده
مادرم با لبخندت به من کمی سرور ده