وقتی ستاره گان
به رکوع میروند
روز غسل میگیرد با آب خورشید
تا ورقی برگرداند از کتیبه ی عمرمان
ومن آیه های نور را
میبلعم
تا به شعر جاودانگی تو رسم
آن گاهیکه آسمان میگریست
من بالذت میخندیدم
واینک که من میگریم
آسمان با چشم خورشید
میخندد
آخ
چه دردی داشته است
بر اشک کسی خندیدن