من و وحرفهایم

اینجا مکان باز شدن بغض های چند ساله ی من است شما میتوانید با من هم صدا شوید؟

من و وحرفهایم

اینجا مکان باز شدن بغض های چند ساله ی من است شما میتوانید با من هم صدا شوید؟

دعای بد

دیریست  

       نگاه نکرده ام  

                   به آیینه  

                      به گمانم  

                  کسی  

                دعای بدم  

              کرده است که : 

               الهی از عزیزت دور باشی

حنجره ی آسمانی

کاش حنجره ام  

      به قدر آسمان میبود  

                   تا فریاد درد هایم  

                 ابر میشدند  

                          باران میشدند ومیباریدند

دوری

تقدیم به دوست نازنینم که با سفرش مرا به محفل تنهایی فراخواند

دوریت

    دیویست

          در کنارم

                  اما

                 دیدارت

                   امیدیست

               که تهمتنم

                 میسازد

سال نو

سال نو و بهاری نو را، فرصتی نو برای تازه شدن و بازنگریستن بر چگونه زیستن میبینم!
برای وجود نازنینت در این فرصت نو شوری نو برای ساختن و بهتر زیستن آرزو میکنم.
امیدوارم همیشه سلامت و سرزنده و مهربان و روشن بین باقی بمانی
مثل لحظه ای که باغ, در ترنم ترانه شکوفا میشود, غرق در شکوفه میشود روزگارتان بهـار لحظه هایتان پر از شکوفـه باد. سال نـو مبارک
بهار آمد که تا گل باز گردد / سرود زندگی آغاز گردد
بهار آمد که دل آرام گیرد / ز درد و غصه ها فرجام گیرد

سه حرف

سه حرف محتوای هستیم

            باسه حرف تو

                     سه حرف شد

                            وعشق من

                                  با ترک تو

                                        تبدیل به مرگ

                                            شد

نقطه

در اخیر

جمله یی که

    فعل ندارد

        جادارم

            من یک نقطه ام

                       نقطه ی سیاه وکوچک

گریه

آنزمان که طفل بودم ولال

  برای حرف زدن   

         گریه میکردم  

                 اکنون که حرف میزنم  

                           برای گریستن میگریم

            

به غربت کلمات  

  اسیر نیستم  

        اما نمیدانم ؟ 

              چگونه اظهار کنم  

                     که ازت متنفرم  

                           (ناسپاسی)

دراینجا

در اینجا مفهوم زیستن  

     قاموس درد شده است  

            با زبان اشک هایت  

                     بخوانش

کاش

کاش هستیم  

قرص نانی  

میبود  

تا پاره هایش  

سیر میکرد  

شکم گدایی را